پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

محمدعلی ایازی، عضو شورای مرکزی مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: حجاب تصمیمی شخصی است و هیچ کس نمی‌تواند درباره ویژگی‌های شخصی یک فرد مسلمان تجسس کند. به همین دلیل هر قانونی که به ارگان‌های خاص اجازه مداخله در امور شخصی مردم می‌دهد، حتماً باید اصلاح شود تا فاصله مردم با حاکمیت بیشتر از این نشود.

سمیه محمودی نماینده زن مجلس با لایحه حجاب و تعیین جریمه نقدی برای بی‌حجابی مخالفت کرد و آن را بی تاثیر دانست.وی گفت: حجاب جز دین و فرهنگ ماست. حجاب باید هم از جانب خانم‌ها و هم آقایان رعایت شود اینگونه نیست که حجاب فقط متعلق به خانم‌ها باشد بلکه باید آقایان هم رعایت کنند. این لایحه نمی‌تواند افراد را باحجاب کند و بسیار ضعیف است. ما به جای اینکه بیایم و جریمه کنیم و بزن و ببند راه بیندازیم باید کار فرهنگی انجام دهیم.

حجت الاسلام طائب عنوان کرد، در ایران هرگز بی‌حجابی حتی در دوران ساسانیان براساس نقاشی‌های این زمان نداشتیم، به عنوان مثال رضاشاه سرنیزه گذاشت که باید زنان بی‌حجاب اجباری باشند، اما نشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که در دنیا حجاب اجباری نداریم بلکه بی‌حجابی اجباری داریم و .... ضمن تائید فرمایشات قای طائب، باید از ایشان پرسید که چرا در جمهوری اسلامی، نگاه به حجاب صرفا نگاهی شرعی و مناسکی بوده درباره حوزه فرهنگی و ارزشی ان (منجر به تربیت و درونی کردن حجاب برای نسل‌های جوان اتی) و معنویت آفرینی حجاب، کاری انجام نشده است؟ چرا مداخله گری فعال فرهنگی در خصوص حجاب و به دست مشتی افراد کم صلاحیت و عموما سنتی و تندرو سپرده شده که اندک بودجه اختصاصی را هم به هدر داده و بجای ارتقا همگرایی ها، سبب تشدید تنش شده اند؟ بعنوان نماینده افکار عمومی، چه کسی باید پاسخگو به سوال ما باشد؟

کجای تاریخ اسلام سراغ دارید که نهی از منکر با ظرف ماست و خالی کردن آن روی سر ناموس مردم و زیر پا گذاشتن حرمت انسانی صورت گرفته باشد؟ آقایان ، علما، مسئولان نظام ، ما عمیقا هشدار می دهیم که با نوعی جهل و دیوانگی و تعصب کور مواجه هستیم. این نوع رفتارها نه شرعا، نه عقلا ، نه قانونا مورد تائید هیچ چارچوبی نیست. بساط لات بازی و اوباشگری به اسم دین را جمع کنید. برای حجاب و حفظ آن باید بشکلی معقول اندیشید نه اینکه به شبه شعبان های تاریخ ایران، فرصت عرض اندام داد.